29 listopada 2018 r. podczas seminarium „Nowy instytucjonalizm – teorie i badania” referat pt. „Zagraniczni sojusznicy, rywalizacja o zasoby i instytucjonalizacja ruchu społecznego w podziemiu” wygłosi Mateusz Fałkowski (Instytut Pileckiego oraz Grupa Badawcza „Solidarność: nowe podejścia do analizy ruchu społecznego” w ISP PAN).
Spotkanie odbędzie się w czwartek, 29 listopada 2018 r., o godz. 13:00 w sali seminaryjnej Instytutu Studiów Politycznych PAN (ul. Polna 18/20). Pierwszy głos w dyskusji zabierze dr hab. Adriana Mica (IPSiR UW).
Mateusz Fałkowski
Mateusz Fałkowski jest socjologiem, koordynatorem seminarium „Solidarność. Nowe podejścia do analizy ruchu społecznego” (solidarnosc.collegium.edu.pl) oraz autorem książki „Biznes patriotyczny. Historia Wydawnictwa CDN”.
Adriana Mica
Adriana Mica jest kierowniczką Pracowni Badań nad Działaniem i Konsekwencjami UW. Adriana Mica jest autorką licznych prac na temat problemu niezamierzonych konsekwencji oraz książki „Scandals and Party Moots. Mass Protests during the Ceauşescu Regime in Romania”.
Abstrakt wystąpienia
Jednym ze źródeł dynamiki ruchu Solidarność w ostatniej dekadzie PRL oraz stabilizowania protestu w dłuższym okresie była pomoc materialna, pieniężna i symboliczna otrzymywana z Zachodu. Tekst z socjologii historycznej pokazuje jak działania aktorów zewnętrznych (zachodnie związki zawodowe, National Endowement for Democracy oraz środowiska polskiej diaspory) wpłynęły na instytucjonalizację podziemnego ruchu wydawniczego w komunistycznej Polsce. Na podstawie dokumentów archiwalnych tekst pokazuje rywalizację o zasoby z zagranicy wewnątrz szerokiego ruchu podziemnej Solidarności po wprowadzeniu stanu wojennego. Autor problematyzuje instytucjonalizację w podziemiu, tj. proces powstawania instytucji, reguł, porozumień, które służyły m.in. pozyskiwaniu i redystrybucji środków materialnych oraz legitymizacji. Twierdzi, że pomoc zagraniczna i jej przemiany sprzyjały mocniejszemu wyodrębnieniu się ruchu wydawniczego z szerszego ruchu Solidarność. Zwraca też uwagę na rolę środowisk emigracyjnych funkcjonujących jako brokerzy pośredniczący pomiędzy demokratyczno-kapitalistycznym otoczeniem instytucjonalnym państw zachodnich, w jakim działali donorzy, a represyjnym otoczeniem komunistycznej Polski.